ΣΥΝΩΜΟΤΙΚΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΑΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ : 2ο Μέρος

Τα πρωτόκολλα των σοφών της Ελλάδας Τιμούμε τους σημαντικότερους εκπροσώπους των συνωμοτικών θεωριών στη χώρα μας. Η μέρα που διαλέξαμε ίσως δεν είναι η πλέον κατάλληλη. Διότι το χαρακτηριστικό των συνωμοτικών θεωριών δεν είναι τόσο το ίδιο το "ψέμα" όσο η κατασκευή μιας αληθοφανούς τερατολογίας.

Μια από τις πιο επιτυχημένες κατασκευές της διεθνούς πολιτικής συνωμοτικής θεωρίας είναι αναμφίβολα τα περίφημα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών». Παρά το γεγονός ότι έχει αποδειχθεί η πλαστότητά τους και έχει τεκμηριωθεί η κατασκευή τους από την τσαρική Οχράνα, ακόμα και σήμερα γοητεύουν την πολιτική σκέψη σχεδόν σε πλανητική κλίμακα. Αυτή η ακατανίκητη γοητεία των συνωμοτικών θεωριών οφείλεται στο γεγονός ότι πάντα δίνουν μια μονοσήμαντη ερμηνεία στα πολύπλοκα ιστορικά και πολιτικά φαινόμενα.Από την άλλη μεριά, προσφέρουν και το απαραίτητο μυστήριο, το οποίο ενισχύει ακόμα περισσότερο την αληθοφάνειά τους.Το μυστικό των συνωμοτικών θεωριών είναι ότι όσο περισσότερο αποκαλύπτεται η πλαστότητά τους, τόσο οι υποστηρικτές τους μπορούν να ισχυρίζονται ότι οι επικριτές τους αποτελούν μέρος της «συνωμοσίας».Μ' άλλα λόγια, η τεκμηρίωση ότι μια συνωμοτική θεωρία είναι πλανημένη, χρησιμοποιείται ως μια ακόμα απόδειξη ότι «κάποια αλήθεια υπάρχει στο βάθος». Ο αντινατοϊκός του ΝΑΤΟΟ αναμφισβήτητος πρωτεργάτης των σύγχρονων ελληνικών συνωμοτικών θεωριών είναι ο συγγραφέας Αθανάσιος Στριγάς. Ο ίδιος αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Εθνος» και εμφανίζεται σε όλα τα κανάλια ως «ειδικός αναλυτής». Τα περισσότερα βιβλία του έχουν γίνει μπεστ σέλερ.Πολυγραφότατος και πολυπράγμων, ο κ. Στριγάς διαθέτει ένα ακλόνητο ατού: υπήρξε ο ίδιος υπάλληλος (ή πράκτορας) του ΝΑΤΟ. Μ' άλλα λόγια, ο κ. Στριγάς εμφανίζεται να τα ξέρει όλα «απ' τα μέσα». Ενα δεύτερο στοιχείο που βοήθησε την εμπορική επιτυχία των βιβλίων του είναι ότι ο κ. Στριγάς είχε την τύχη να βρει ισχυρό υποστηρικτή στο πρόσωπο του Βασίλη Ραφαηλίδη, ο οποίος προκάλεσε το ενδιαφέρον του αριστερού αντιαμερικανικού κοινού.Το ερμηνευτικό σχήμα του κ. Στριγά είναι πολύ απλό: υπάρχουν δύο παγκόσμιες συνωμοτικές οργανώσεις, η λέσχη Μπίλντεμπεργκ και η Τριμερής Επιτροπή, από τις οποίες εκπηγάζουν τα πάντα: αυτές καθορίζουν τον πόλεμο και την ειρήνη, αυτές διορίζουν τους πρωθυπουργούς και τους δικτάτορες, αυτές μοιράζουν και την οικονομική εξουσία των καρτέλ του πετρελαίου.Και για τους πιο απαιτητικούς, ο κ. Στριγάς «αποκαλύπτει» την ύπαρξη ενός παγκόσμιου «Συμβουλίου κατασκευής πολιτικών» με πρόεδρο τον Ντ. Ροκφέλερ και μέλη τούς Κίσιγκερ, Αλεξάντερ Χέιγκ, Τόσιο Νακαμούρα (της Μιτσουμπίσι), Ρότσιλντ (τραπεζίτη), Ανιέλι (της Φίατ), Ντάνκαν (της Κόκα-Κόλα), κ.λπ. («Εντολοδότες», σ. 256).Ο τρόπος που γράφει ο Στριγάς είναι η κλασική μέθοδος των «μετρ» της συνωμοτικής αντίληψης της ιστορίας:1. Απαριθμεί χρονολογικά γεγονότα, τα οποία μπορεί ο καθένας να επαληθεύσει με τη μνήμη του ή με ξεφύλλισμα παλιών εφημερίδων. Η πληθώρα των πληροφοριών δημιουργεί στον αναγνώστη την αίσθηση ότι ο συγγραφέας είναι σοφός και ειδικευμένος αναλυτής. 2. Παραθέτει εμβόλιμα κάποια προσωπικά στοιχεία πεθαμένων ανθρώπων ή υψηλών στελεχών διεθνών οργανισμών, τα οποία είναι απρόσιτα στον υποψιασμένο αναγνώστη και η διασταύρωσή τους αδύνατη. 3. Χρησιμοποιεί διάφορα σκόρπια έγγραφα, τα οποία ενισχύουν σε διάφορους βαθμούς την πλοκή της πολιτικής μυθοπλασίας.4. Εισάγει τον εαυτό του ως αυτήκοο μάρτυρα ή και δράστη κάποιας επιχείρησης, έτσι ώστε να αποκλείεται οποιοσδήποτε έλεγχος ή αμφισβήτηση.Για τους θεωρητικούς της συνωμοσίας δεν υπάρχουν ούτε κοινωνικές δυνάμεις ούτε πολιτικά κινήματα. Ολα είναι αποτέλεσμα μηχανορραφιών και διατεταγμένων ενεργειών. Μια απλή χρονολογική σύμπτωση αρκεί για το συνδυασμό εντελώς άσχετων γεγονότων.

Ετσι «συνδέεται» από τον κ. Στριγά η εκτέλεση του Λουμούμπα με την εκτέλεση του Μεντερές και τη σύλληψη του Μέρτεν στην Ελλάδα, μόνο και μόνο επειδή τα τρία γεγονότα συνέπεσαν τον Σεπτέμβρη του 1959.Δυστυχώς, ακόμα και σ' αυτά τα απλά ο συγγραφέας κάνει λάθος: ο Μεντερές ανατράπηκε τον Μάιο του 1960 και εκτελέστηκε τον Σεπτέμβριο του 1961, ο δε Λουμούμπα συνελήφθη τον Δεκέμβριο του 1960 και δολοφονήθηκε τον Ιανουάριο του 1961. Αλλά και η σύλληψη του Μέρτεν πραγματοποιήθηκε το 1957!Το αγαπημένο του θέμα είναι οι πολιτικές δολοφονίες. Ο κ. Στριγάς δίνει νέα ερμηνεία στις γνωστές δολοφονίες (για παράδειγμα, αποδίδει τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη σε έναν πράκτορα της CIA, τη δολοφονία του Τσάντες στη NSA, τη δολοφονία του Μάλλιου στον σταθμάρχη της CIA Ελρόι Τζορτζ), αλλά «αποκαλύπτει» και άλλες άγνωστες «δολοφονίες»: του Μακάριου, της Φρειδερίκης, του Σοφοκλή Βενιζέλου, του Παπάγου, του Βασιλιά Παύλου.Από τα βιβλία του κ. Στριγά δεν λείπουν και οι αποτυχημένες απόπειρες δολοφονίας: του Ντέιβιντ Ροκφέλερ, του Καραμανλή, του Ανδρέα. Ολες, έργα των διαβόητων μυστικών υπηρεσιών, οι οποίες δεν εφείσθησαν της ζωής ούτε του ταπεινού τους υπαλλήλου.

Το 1984 στράφηκαν και εναντίον του κ. Στριγά. Ο ίδιος μας διηγείται πώς κατάφερε να γλιτώσει: «Τηλεφώνησα σε κάποιο πρόσωπο στην Ουάσιγκτον τελικά, του οποίου το όνομα δεν μπορώ να αναφέρω εδώ. Εκείνο που μπορώ να πω είναι ότι η προσωπικότητα αυτή είναι ισχυρότερη και από τον εκάστοτε Πρόεδρο των ΗΠΑ. Είναι ο Διαχειριστής του Δυτικού Κόσμου!!» («Μαύρη Βίβλος», σ. 188) Παντού στην ανάλυση του κ. Στριγά υπάρχουν πράκτορες.*Ο Ανδρέας Παπανδρέου διέθετε, κατά τον κ. Στριγά, ταυτότητα πράκτορα της υπερυπηρεσίας των ΗΠΑ NSA («Εντολοδότες», σ. 372).*Πράκτορας και ο Καραμανλής και όλοι οι άλλοι πολιτικοί. Πράκτορας των Αγγλων η Αγγέλα Κοκόλα («Μαύρη Βίβλος», σ. 292).*Πράκτορας και μάλιστα πληρωμένος των «εξτρεμιστών» της «Τριμερούς» ο Γιάγκος Πεσμαζόγλου, ο οποίος συνεδρίαζε κατά τον Στριγά με τους βασανιστές της χούντας Μάλλιο, Μπάμπαλη και Καραπαναγιώτη («Πολυτεχνείο», σ. 141).*Πράκτορες των Αμερικάνων και οι τρεις ηγέτες του αντιδικτατορικού φοιτητικού κινήματος (εδώ ο κ. Στριγάς φωτογραφίζει τη Μαρία Δαμανάκη, τον Κώστα Λαλιώτη και τον Στέφανο Τζουμάκα), οι οποίοι συνεδρίαζαν στην αμερικανική πρεσβεία το βράδυ της 16ης Νοεμβρίου 1973.*Πράκτορας ακόμα και ο ολλανδός δημοσιογράφος Κουράντ που κινηματογράφησε την είσοδο του τανκ στο Πολυτεχνείο (σ. 141).Ολα τα λαϊκά κινήματα και οι εξεγέρσεις έχουν πραγματοποιηθεί κατά τον Στριγά από προβοκάτορες. Οι εφοπλιστές «σε συνεργασία με τους κομμουνιστές έστειλαν τα Ελληνόπουλα στα ξερονήσια με την ετικέτα του "κομμουνιστή" για να εισπράξουν λεφτά, επειδή όσο πιο πολλοί κομμουνιστές υπήρχαν στα νησιά, τόσο περισσότερα δολάρια έστελνε η φίλη Αμερική» («Εντολοδότες», σ. 369).Και την εξέγερση του Πολυτεχνείου την πραγματοποίησε ο Μοσέ Νταγιάν με χίλιους κομάντος απ' τις Βρυξέλλες! (σ. 540) Ακόμα και τον ΑΣΠΙΔΑ, ο Ανδρέας Παπανδρέου υποτίθεται ότι τον έστησε με τους χουντικούς Ιωαννίδη, Στειακάκη, Λαδά και Αραπάκη («Εντολοδότες», σ. 391). Αναφέρεται επίσης συμφωνία του Ανδρέα με την KGB στο στρατηγείο της NSA (!) να διαλυθεί η ΚΝΕ και το 30% των μελών της να απορροφηθεί στην ΚΥΠ (σ. 466).Χαρακτηριστικό για τον τρόπο σκέψης των συγγραφέων συνωμοτικών θεωριών είναι ο τρόπος που αντικρούει ο κ. Στριγάς τους επικριτές του. Στο επίμετρο ενός βιβλίου του («Πολυτεχνείο», σ. 323-6) απαντά σε όσους ανακάλυψαν γλωσσικά και ορθογραφικά λάθη στα έγγραφα που παραθέτει και τον κατηγόρησαν ότι είναι πλαστά:«Πολλές διεθνείς υπηρεσίες έστελναν το ίδιο έγγραφο δυο φορές, στον ίδιο παραλήπτη. Εγώ δημοσιεύω τα "πρώτα" έγγραφα, τα οποία έχουν σκόπιμες παραλείψεις, μισά ή αλλοιωμένα ενδεικτικά νούμερα, κάποια λάθη ορθογραφικά και άλλα».

Μ' άλλα λόγια, ο συγγραφέας συνομολογεί ότι τα έγγραφα που παραθέτει είναι παραχαραγμένα! Κι αυτό το θεωρεί στοιχείο της γνησιότητάς τους.Το αδύνατο σημείο όλων των συνωμοτικών θεωριών είναι ότι πρέπει να προχωρούν και σε κάποιες προβλέψεις για να έχει δύναμη η κινδυνολογία τους. Εκεί είναι βέβαια που μετατρέπονται σε μικρούς αποτυχημένους Νοστράδαμους. Ετσι την πάτησε κι ο κ. Στριγάς. Το 1993, στους «Παγκόσμιους Εντολοδότες» υποχρεώθηκε να προβλέψει την καταστροφή για το 2000:«Πρέπει να μάθει ο Ελληνας πολίτης ότι στην επόμενη δεκαετία τα σύνορα της Ελλάδας θα αλλάξουν. Θα απαιτείται διαβατήριο για να ταξιδέψει κανείς μέχρι τη Θεσσαλονίκη, την Αλεξανδρούπολη, την Καβάλα. Οπωσδήποτε μέχρι την ανατολή του 2000 το Αιγαίο Πέλαγος θα μοιραστεί μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και αυτονόητο είναι πως τα ελληνικά νησιά Λέσβος, Σάμος, Ρόδος, κ.λπ. θα πάψουν πια να είναι ελληνικά. Η Κρήτη θα αυτονομηθεί. Είναι πολύ αργά πια για οποιαδήποτε αντίδραση». («Παγκόσμιοι Εντολοδότες», σ. 638-9) Γνωρίζουμε ότι οι οπαδοί του κ. Στριγά θα βρουν τρόπο να δικαιολογήσουν την ανεκπλήρωτη προφητεία: Φαίνεται ότι η Μπίλντεμπεργκ πήρε το πάνω χέρι, κι έτσι δεν πραγματοποιήθηκαν τα σχέδια της Τριμερούς, κ.λπ., κ.λπ.Ολα αυτά θα ήταν ένα ευχάριστο ανάγνωσμα, ισάξιο με τα ανάλογα του Ιαν Φλέμινγκ ή του Ζεράρ ντε Βιλιέ, αν δεν αποτελούσαν ταυτόχρονα ένα σαφές όχημα φαιάς πολιτικής προπαγάνδας. Το διαλαλεί περήφανος στην εισαγωγή του ο αποκλειστικός εκδότης του κ. Στριγά: «Να ξεκουμπιστεί σύσσωμο το ετερόφωτο και ξενοκίνητο πολιτικό κατεστημένο του τόπου». («Παγκόσμιοι Εντολοδότες», σ. 18). Πράγμα φυσικό. Ο εκδότης του κ. Στριγά δεν είναι άλλος από τον γνωστό ηγέτη του ακροδεξιού και φιλοχουντικού ΕΝΕΚ Ιωάννη Σχοινά (ή Σχινά).Την κλασική συνταγή της «σιωνιστικής συνωμοσίας» ακολουθεί ο γνωστός τηλε-βουλευτής Γιώργος Καρατζαφέρης. Οταν βαρέθηκε να αποδίδει όλα τα δεινά της χώρας στον σιωνιστικό δάκτυλο του κ. Ροζάκη, άρχισε να «αποκαλύπτει» ότι και ο κ. Σημίτης είναι εβραίος και ότι το πραγματικό του όνομα είναι Αβουρής.

Νότιοι και Βόρειοι

Την έξοδό του από τη Νέα Δημοκρατία ο κ. Καρατζαφέρης την αποδίδει στη Λέσχη Μπίλντεμπεργκ και καταγγέλλει τους περισσότερους συναδέλφους του ως μασόνους. Κεντρική πολιτική σύλληψη της «σκέψης Καρατζαφέρη» είναι η συνωμοσία εναντίον της Ελλάδας που εξυφαίνουν εβραίοι και Νέα Τάξη.Ο πυρήνας της σκέψης αυτής οφείλει πολλά στον φίρερ της 4ης Αυγούστου Κώστα Πλεύρη, τον οποίο φιλοξενούσε μέχρι πρότινος στο κανάλι του ο Καρατζαφέρης. Οι συνωμοτικές θεωρίες εκπροσωπούνται επαξίως και στη βόρεια Ελλάδα. Φροντίζει γι' αυτό ο δημοσιογράφος Κυριάκος Βελόπουλος, ο οποίος πρόσφατα έχασε τη δικαστική του μάχη με την εφημερίδα «Αυγή» που τον είχε αποκαλέσει «εθνικοπαράφρονα».Με τις εκπομπές του σε ραδιοφωνικούς σταθμούς και τηλεοπτικά κανάλια («Θεσσαλονίκη», «Ερμής» και, τώρα, στο «Best-TV»), ο Κυριάκος Βελόπουλος όχι μόνο ασκεί συστηματική ιδεολογική επιρροή, αλλά προχωρά και στην προπαγάνδιση πολιτικών εκδηλώσεων για θέματα που άπτονται του «εθνικού συμφέροντος».Μεταξύ άλλων, πρωτοστάτησε στην κινητοποίηση κατά της επίσκεψης τούρκων επιχειρηματιών στη Θεσσαλονίκη το 1997 που είχε ως συνέπεια τα γνωστά έκτροπα και καθιέρωσε ετήσιο προσκύνημα στη μνήμη του Μεγαλέξανδρου, το οποίο εξελίσσεται σε ένα «αντι-Πολυτεχνείο» της ακροδεξιάς.Η αρχαιοπληξία, ο ανοιχτός αντισημιτισμός και η έμμονη ιδέα ότι οι πάντες συνωμοτούν κατά του ελληνισμού, βασικά στοιχεία της «σκέψης Βελόπουλου», παραπέμπουν ευθέως στις θέσεις Πλεύρη, τον οποίο εξάλλου ο βορειοελλαδίτης τηλεοπτικός προπαγανδιστής περιλαμβάνει και στις ευχαριστίες των έργων του (μαζί με τον Γ. Καψάλη του «Στόχου», τον χουντικό Γ. Γεωργαλά, τον Σ. Καργάκο κ.ά.).

Κεντρική «διαπίστωση» του Κυριάκου Βελόπουλου, όπως εκφράζεται στις 1.300 (!) σελίδες των δύο τόμων του βασικού του πονήματος «Η Ελλάδα αιμορραγεί», είναι ότι στις μέρες μας οι εχθροί του έθνους βρίσκονται ανάμεσά μας, δίπλα μας, και προσπαθούν να μας αφελληνίσουν με τη βοήθεια του κράτους και των ΜΜΕ.Η δημοκρατία διασύρεται από τους πολιτικούς, ο κοινοβουλευτισμός καταρρέει και η γλώσσα, η ιστορία, η θρησκεία και ο πολιτισμός της Ελλάδας σφυροκοπούνται από «κάθε λογής αλλόφυλο που φέρει ελληνικό όνομα αλλά όχι και ελληνική συνείδηση».Στον πρώτο τόμο του έργου (ο οποίος σημειωτέον φέρει τον πιασάρικο, αλλά ατεκμηρίωτο, εφόσον το βιβλίο κυκλοφορεί χωρίς πρόβλημα, υπότιτλο «Το απαγορευμένο βιβλίο για τους Ελληνες»), ο Βελόπουλος «αποδεικνύει» ότι οι διεθνείς οργανισμοί ελέγχονται από σκοταδιστικά ανθελληνικά κέντρα που κι αυτά στοχεύουν στην πνευματική, οικονομική και εθνική εξαθλίωση των Ελλήνων και στον άμεσο κατακερματισμό της Ελλάδας.«Βάρβαροι εχθροί» βρίσκονται κατά τον Κ. Βελόπουλο εντός και εκτός των τειχών, απεργάζονται δε τα ανθελληνικά σενάριά τους σε «ειδικευμένες υπηρεσίες» τις οποίες χρηματοδοτούν. Εργαλεία τους το χρήμα, τα μέσα ενημέρωσης και ένα «άμεμπτο πρόσωπο» που εμφανίζεται ως προκάλυμμα του «βαρβάρου».Τα σενάρια αυτά στοχεύουν στην αποδυνάμωση του ελληνισμού σε νευραλγικά σημεία της πολιτιστικής και οικονομικής του ζωής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα «σεναρίου εν ενεργεία» αποτελεί κατά τον Βελόπουλο η δυσφήμηση του καπνού, ενός από τα σημαντικότερα ελληνικά προϊόντα:«Αν ο εχθρός βγει και πει ότι ο ελληνικός καπνός δεν είναι καλός και μην τον αγοράζετε, το αποτέλεσμα θα είναι μάλλον πενιχρό. Αν όμως το άμεμπτο πρόσωπο ξεκινήσει διεθνή σταυροφορία μέσα απ' τα ελεγχόμενα ΜΜΕ ότι ο καπνός προξενεί καρκίνο, τότε μέχρι και νόμους θα πετύχει εναντίον του καπνού. Αν λέει αλήθεια ή όχι δεν είναι το ζητούμενο, άλλωστε το κάπνισμα είναι προαιρετικό». Η κόκκινη παραλλαγήΟψιμη αντιιμπεριαλίστρια η Λιάνα Κανέλλη, κόκκινη πλέον βουλευτής, χειρίζεται με επικοινωνιακή μαεστρία (λόγω και της δημοσιογραφικής της εμπειρίας) τη συνωμοσιολογία για να ερμηνεύσει τις διεθνείς εξελίξεις. Στον τομέα αυτό είναι δύσκολο κανείς να ελέγξει την αξιοπιστία του χειμαρρώδους λόγου της.Το πεδίο που τελευταία τη φέρνει στο επίκεντρο του πολιτικού ενδιαφέροντος είναι η σύγκρουσή της με τον Γιώργο Παπανδρέου. Προφανώς, το ότι μισεί τη Μαργαρίτα Παπανδρέου και όλους τους απογόνους του εκλιπόντος ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, δεν είναι αρκετό για να μας πείσει για την αξία της -και τη χρησιμότητά της ως συνοδοιπόρου των εθνομπολσεβίκων του ΚΚΕ.

Η φθορά του Γ. Παπανδρέου θα ήταν μεγαλύτερη αν βασιζόταν σε μια θεωρία εθνικής προδοσίας, εξυπηρέτησης ξένων συμφερόντων κ.ο.κ. Από τον περασμένο Δεκέμβριο, και κάθε μήνα ώς σήμερα, το περιοδικό «Νέμεσις», που διευθύνει, δημοσιεύει «αδιάσειστα ντοκουμέντα» (την προσωπική, δηλαδή, αλληλογραφία των Παπανδρέου, με όλα τα κουτσομπολιά που τους απασχολούν) τα οποία σχολιάζει με ακατανόητο πάθος. Ελάχιστοι, όμως, κάνουν τον κόπο να διαβάσουν τα υποκλαπέντα υλικά ώστε να αντιληφθούν ότι οι συλλογισμοί της κόκκινης βουλευτού είναι εξωφρενικοί. Αν και ήδη από το πρώτο «ντοκουμέντο» (Δεκ. 2000) φάνηκε η φτήνια των σεναρίων, οι δημοσιογραφικοί αστέρες (Χατζηνικολάου, Ευαγγελάτος, Παναγιωταρέα κ.λπ.) που φιλοξένησαν την κ. Κανέλλη στις εκπομπές τους, δεν είχαν αντιληφθεί ότι, π.χ., θα ήταν απίθανο η Μαργαρίτα να έχει απολύσει τον Θ. Πάγκαλο -κατ' εντολήν, υποτίθεται, των Αμερικανών- πριν την 9/4/1998 (ημερομηνία της επιστολής Μ. Παπανδρέου προς το γιο της). Ολοι ξέρουμε ότι η αποπομπή του Θ. Πάγκαλου από το ΥΠΕΞ συνέβη τον Φεβρουάριο του 1999, μετά το φιάσκο Οτσαλάν. Στο τεύχος Μαρτίου της «Νεμέσεως» μια φράση της Μαργαρίτας προς το γιο της στις 4/12/1995 ότι «...μέχρι να αποφασίσουν, άλλα γεγονότα θα έχουν συμβεί που θα καθιστούν το πισωγύρισμα αδύνατο», βγάζει πρωτοσέλιδο θέμα: «Η μαμά και ο πρωτότοκος ήξεραν για τα Ιμια προ Ιμίων»! Και σε 8σέλιδο «ρεπορτάζ» παρουσιάζεται ολόκληρη η ελληνική ιστορία, από το 1960 μέχρι τώρα, σαν μια σύγκρουση ανάμεσα στην TEXACO (την οποία «εκπροσωπεί», ακόμα και στη διάρκεια της Χούντας, η Μαργαρίτα) και την ARAMCO, την οποία τη δεκαετία του 1980 «εκπροσωπούσε» ο Ανδρέας! Με ανεξιχνίαστη μέχρι σήμερα την ταυτότητά τους, η 17Ν και οι συναφείς «ένοπλες οργανώσεις» ήταν φυσικό να αποτελέσουν κι αυτές το αντικείμενο μιας πλειάδας συνωμοτικών θεωριών. Ακολουθώντας τα βήματα του πολιτευτή Δήμου Μπότσαρη, που διακήρυξε πως ανακάλυψε στο πρόσωπο του Μιχάλη Ράπτη τον «ηγέτη» της 17Ν, ο βουλευτής της Ν.Δ. Πάνος Καμμένος έχει αναδειχθεί στον κατεξοχήν «μετρ» του είδους.Το βιβλίο του «Τρομοκρατία. Θεωρία και πράξη», με το οποίο εισέβαλε στην πολιτική ζωή της χώρας εν έτει 1990, αποτελεί μια απίστευτη συρραφή της μέχρι τότε σχετικής παραφιλολογίας με κάποια πρωτότυπα στοιχεία -όπως η «αποκάλυψη» ότι η KGB σκότωσε τον Κάρλος (σ.141), που παραδόξως παραμένει ζωντανός μέχρι σήμερα, ή η διασύνδεση της 17Ν με συγκεκριμένα «αναρχομηδενιστικά» ροκ συγκροτήματα (σ. 370-2).Οποιος καεί στο χυλόΚεντρικός ιστός της «σκέψης Καμμένου», πάντως, είναι η στενή σχέση του ΠΑΣΟΚ αλλά και της KGB με την εγχώρια τρομοκρατία.

Σχέσεις που άλλοτε «τεκμηριώνονται» με φοβερά «στοιχεία» -όπως η συμμετοχή κάποιου ανώνυμου έλληνα φοιτητή σε... προπηλακισμό πανεπιστημιακού καθηγητή στην Ιταλία το 1968 (σ. 236)- κι άλλοτε περιγράφονται χωρίς περιττές λεπτομέρειες:«Η 17Ν δεν είναι όργανο του Ανδρέα Παπανδρέου», μας διαβεβαιώνει με κάθε σοβαρότητα ο συγγραφέας. «Απλώς, χρησιμοποιεί ορισμένα στοιχεία που έχει εις βάρος του και ορισμένες πλευρές του παρελθόντος και του χαρακτήρα του για να τον αναγκάζει να καλύπτει, ώς ένα βαθμό, τη δραστηριότητά της» (σ. 288). Οι επεξηγήσεις θεωρούνται, φυσικά, περιττές.Πόσο μάλλον αφού, όπως ο ίδιος μας πληροφορεί, συνδέοντας παλιούς και νέους εχθρούς της κοινωνίας, «μια υπόθεση που ερευνούν τελευταία οι αστυνομικές αρχές» -και που ο ίδιος θεωρεί ότι «δεν είναι εντελώς απορριπτέα»- αφορά την «ιδεολογική σχέση» της 17Ν με το... σατανισμό (σ. 343-5).Και να σκεφτεί κανείς ότι, όταν γράφονταν αυτά, ο Κατσούλας πήγαινε ακόμα στο Δημοτικό...

(Ελευθεροτυπία, 1/4/2001)

www.iospress.gr